Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa
Kolejna książka z Listy BBC za mną. Czwórka rodzeństwa: Piotr, Edmund, Zuzanna i Łucja opuszcza bombardowany Londyn i udaje się na wieś do domu Profesora. Pewnego dnia podczas zabawy ciekawska Łucja wchodzi do starej, dużej szafy z futrami (Łucja uwielbiała futra) i trafia do NARNII, gdzie poznaje Pana Tumnusa - fauna. Gdy wraca do domu nikt nie wierzy w jej opowieść. Innego dnia bawiąc się w chowanego Edmund (który był nastawiony równie sceptycznie do opowieści siostry co inni) wchodzi do Szafy mając nadzieję, że znajdzie Łucję, która się tam schowała. Jednak tym razem to on trafia do Narnii, gdzie spotyka Białą Czarownicę (samozwańczą królową Krainy). Częstuje ona chłopaka magicznym napojem i ptasim mleczkiem, po czym nakazuje mu wrócić do Narnii z jego rodzeństwem. W końcu przez pewien zbieg okoliczności cała czwórka trafia do Narnii. Na miejscu dowiadują się całej prawdy o Białej Czarownicy przez, którą wiecznie panuje zima i Lwie Aslanie - jedynej nadziei Narnii. Pierwszy tom z cyklu Opowieści z Narnii pozytywnie mnie zaskoczył. Jest to książka pełna magii i nadaje się dla czytelników w każdym wieku (od tych najmłodszych do najstarszych). Mimo iż została napisana ponad 60 lat temu wartości, które przekazuje są jak najbardziej aktualne dzisiaj.
Nie ta siostra
Po przeczytaniu opisu z entuzjazmem zabrałam się do czytania książki. Niestety z kolejnymi kartkami zapał ten coraz bardziej malał aż w końcu nic z niego nie zostało. Spodziewałam się ciekawych bohaterów, opisów, zwrotów akcji...A otrzymałam tylko nieciekawe postacie i nudne, przydługie opisy:( Jeszcze żadna książka mnie nie zawiodła jak ta. Zazwyczaj wydawnictwo DaCapo publikuje ciekawe pozycje, które lekko się czyta. Niestety ta książka to po prostu "niewypał".
Kochanek Lady Felsham
W porównaniu do pierwszej części jest znaczna poprawa. Bardzo fajnie napisane i co najważniejsze w żadnym momencie autorka nie "przynudza" tak jak w poprzedniej części.
Raphael
Jedna z lepszych książek o wampirach jakie ostatnio czyatałam. Romans jest tu na równi z akcją, która jest swietnie opisana. Autorka wprowadziła nas w najmniejsze szczegóły dzięki czemu łatwiej było wczuć się w sytuacje bohaterów. Bardzo spodobały mi się wspomnienia Raphaela.
Oszaleć ze strachu
Po książkę sięgnęłam drugi raz. Pierwszym razem miałam 14 lat teraz 17. Mimo iż nie pamiętałam wszystkiego co się działo w książce ponowne przeczytanie dało mi możliwość dystansu. Kiedyś nie do końca rozumiałam książkę. Dzisiaj jak wzięłam ją do dłoni przeczytałam za jednym razem. Książka jest pisana z perspektywy bohaterki. Szczegółowo opisane są jej uczucia, troski, problemy i STRACH. Bo to o STRACHU jest ta książka, strachu przed śmiercią. Czyż nie wszyscy boimy się umrzeć? Boimy się śmierci? Myślę, że każdemu chociaż jeden raz przeszła przez głowę myśl : "Co dalej?, "Co będzie po śmierci?". Główną bohaterkę - Norę od dzieciństwa "prześladowała śmierć". Jak była mała zamiast oglądać bajki czytała Holocauście i mordach. Wojnie i strachu, bólu. Po kolei ginęli wszyscy jej najbliżsi - osoby, zwierzęta - jej wujek, pies a nawet siostra - Lea, która umarła trzy dni przed jej narodzeniem. Myślę, że główna bohaterka się boi tego co ją czeka. Tego co będzie dalej. Wspaniała książka opowiadająca o problemach zwykłej nastolatki. Jej strachu i bólu, który sami również odczuwamy chociaż może każdy z innego powodu.
Skradzione zaklęcie
Wiem, ze to bajka dla dzieci, ale mimo to iż mam 17 lat bardzo mi się spodobała. Autorka wprowadziła ciekawe postacie i wydarzenia. Czarownice są tutaj brzydkie i szkaradne, ale mimo to mają miłe usposobienie i dobre wnętrze.
Taniec zmysłów
I tym razem się nie zawiodłam. Książkę się świetnie i szybko czyta. Dalej podtrzymuje, że Sabrina Jeffries jest jedną z lepszych autorek romansów historycznych.
Spóźnione zaślubiny
Przez historię Juliet i Sebastiana przechodziłam najdłużej. Mimo iż autorka nie szczędziła ciekawych opisów czasami miałam już dosyć. Mimo to ciesze się, że jeszcze dodatkowo została opisana pewna część życia bohaterów pierwszej części. Ogólnie książka nie jest szczególnie genialna, ale można przeczytać.
Called by Blood
Szczerze mówiąc książka nie przypadła mi do gustu. Opisy są nudne i nieciekawe. Na pewno więcej znowu nie sięgnę po tą książkę.
Występna miłość
W drugiej części cyklu ""Stare panny Swanlea" opisana jest historia Heleny i Daniela. Bohaterów już poznaliśmy w pierwszej części i mieliśmy wgląd w ich sytuację. Helena jedzie do Londynu odnaleźć swoją najmłodszą siostrę, która uciekła z domu, aby wsiąść ślub z łowcą posagów (przynajmniej wg. Heleny nim był). Niestety chora Helena nie daje sobie sama rady i gubi młodą parę. Nie znając nikogo w mieście udaje się do jedynej osoby, która może jej pomóc Daniela Brennana. Daniel ma opory przed pomocą Lady Helenie jednak urok Heleny i jej namowy działają i się zgadza. Udając męża i żonę udają się razem na poszukiwania. Druga część cyklu zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu niż pierwsza. Od pierwszych stron zaczyna się akcja. Autorka świetnie się skupiła na oddaniu uczuć bohaterów. Zranionej przez los Heleny i Daniela.
Stare panny ze Swan Park
Cóż mogę napisać o tej książce. Napisze chyba tylko tyle, że z każdą następną książką talent Sabriny Jeffries jest coraz bardziej widoczny. Jedyny minus jest taki, że miałam wrażenie, że autorka przeciąga akcję, którą z łatwością mogłaby skrócić nie skupiając się tak na nieistotnych szczegółach. Jednak podtrzymuje zdanie o autorce. JEst jedną z moich ulubionych (zaraz po Lisie Kleypas) autorką romansów historycznych.
Trzy metry nad niebem
Książka wpadła mi w ręce całkiem niespodziewanie. Koleżanka czytała na przerwie i spodobał mi się tytuł. Pożyczyłam książkę i następnego dnia zaczęłam czytać. Dobrze przyznaje na początku nie podobało mi się. Przez pierwsze strony ledwo przebrnęłam, ale wszyscy tak dobrze oceniali książkę, że postanowiłam brnąć dalej. Teraz bardzo się cieszę, że ją przeczytałam. Książka jest naprawdę świetna. O poznawaniu nowych przyjaciół, pierwszym buncie, miłości... "Trzy metry nad niebem" zaskoczyła mnie jak żadna inna. Myślę, że pamiętny cytat: „- Jestem szczęśliwa. Nigdy w całym moim życiu nie czułam się tak dobrze. A ty? - Ja? – przytula ją do siebie – ja czuję się znakomicie. - Tak, że mógłbyś palcem dotknąć nieba? - Nie, nie tak. - Jak to, nie tak? - O wiele wyżej. Co najmniej trzy metry nad niebem.” będę długo pamiętała
Wedding of Jess and Lucius
Książkę przeczytałam dzięki genialnemu internetowi i jego użytkowników. Tłumaczenie było świetne zresztą jak sama książka. Mimo iż nie była długa świetnie się ją czytało. Autorka genialnie opisała przygotowania do ślbu i emocje bohaterki.
Noble Blood
Świetna książka kolejna z serii o wróżkach i innych paranormalnych/normalnych/nienormalnych stworzeniach:D
Mroczny Książę
Nie wiem co napisać. Czytałam opinię, ale pomyślałam : "A może przeczytam? Co tam, że innym się nie podoba". Następnym razem kieruje się opiniami. Książkę przeczytałam tylko po to, aby wiedzieć jak się skończy no i szkoda zaczynać a nie kończyć. Książka jest taka mdła, że ledwo ją przeczytałam. Jedna z gorszych jakie czytałam. Akcja praktycznie w tej książce nie istnieje więc niestety książka to jedno welkie "dno".
